فقر کلمه.....اضطراب مدرسه

عزیزی می گفت،از زمانی که بچه هاتون اندازه ی یه کف دستن،کتاب بدین دستشون. خیلی مهمه،که بچه ها چقدر انس با کتاب داشته باشن،خیلی،اینقدر این اهمیت زیاده که نمیدونم از کدوم زوایاش براتون بگم،ولی فقط یکیشو می گم که از زبان مجتبی شکوری شنیدم. طبق تحقیقی که خودش انجام داده بود،کودکان کار،وخانواده هاشون هم بالطبع،فقر کلمه دارند،کلمات زیادی توی ذهن ندارند. فقر کلمه،فقر اندیشه وفکره،ونتیجه ش میشه فقر مادی ومعنوی. کودکی که با کتاب مانوسه،با دایره ی لغات بالایی که داره،خیلی راحتتر،مشکلشو،احساسشو،

بیان می کنه واین اولین گام برای نجاته،به زبان آوردن ......مشکل حاد جامعه مون،که ازش غافلیم. گاهی که گلپری با خودش آواز می خونه،داستانسرایی می کنه، درصد بسیار بالایی از کلماتش رو از توی کتابها می گه،با اینکه فیلم هم زیاد می بینه،ولی کلمات کتاب،قدرت بالاتری دارند.اینقدر این موضوع عیانه در خونه،که یک روز گلپسری بدون اینکه من قبلا چیزی بگم در این زمینه،بهم گفت مامان فکر می کنم اثر کتاب از فیلم خیلی بیشتره،به خاطر حرفای گلپری...... چنین نتیجه گیری کردنی توسط گلپسری خیلی برام خوشایند بود....

رفع اضطراب مدرسه،با کمک کتاب